කරවනැල්ලෙන් කොළඹට ගෙවල් මාරු කර සතියකට වැඩි ය.තාම බඩු මුට්ටු තැන තැන නිසාවෙන අලුත් ගෙදර ගෙදරකට වඩා සරණාගත කඳවුරක් වගේ ය.කරවනැල්ලේ ගෙදර වත්තක් තිබුනේ නැත.දඹල වැලක් ගිය ඇල්බිසීයා ගහකුත් දාස්පෙතියා මල් පාත්තියකුත් විතරය ඒ ගෙදරට තිබුනේ.
අලුත් ගෙදර වත්තක් තියනවාය.ගස් තුන හතරකුත් තියෙනවාය.වටේටම තාප්පයකුත් තියෙන නිසාවෙන් හුරතලේට සතෙක් ඇති කරන්නට පොඩි පහේ ආසාවකුත් හිතේ තියේ ය.
කසාද බැන්දාට පස්සෙන් පහු හා හා පුරා කියා අලුත් ගෙදරකට ගියේ කරවනැල්ලේ දී ය.මාස නවයක් පිරුනු බට්ටි එතකොට යන්තම් දණ ගානවා ද කොහෙද ය.එක ගෙවල් පේලියට තිබුණු ගෙවල් තුනක මැද ගෙදර අපි ය.ගෙවල් තුනේම ඇත්තන්ට එක පොදු මිදුලක් ය.වෙලාවකට ඇණයක් කියා හිතුනත් ඒ හිතවත් කමේත් අපූරු රහක් නොතිබ්බා නොවේ. හදිස්සියට පැනඩෝල් දෙකක්,පොල් බෑයක් හුවමාරු කරගන්නට,තසිම් පොඩ්ඩක අරුමෝසම් කෑම බෙදා ගන්නට, රෑට අනවසරයෙන් ගෙට එන පලා පෙත්තන්,ඇටිකිත්තන් එලවාගන්නට විදේශාධාර ඕනෑ වන විට මේ අසල් වැසි සමාගම් කදිම ආයෝජනයක් ය.
පොඩි සිමෙන්ති වැටකිනුත් පිටිපස්සෙන් පස් බැම්මකිනුත් ගේ මායිම් ය.උස් ගොඩැල්ලක පිහිටි නිසාවෙන් වටපිටාවම අපිටත් අපිට වට පිටාවත් හුරුපුරුදු දසුන් මය. සමහරවිට පොඩි කෙල්ල කරේ තියාගෙන පාරේ යන,කෙල්ලත් එක්ක පාරේ මඩවලවල් වල පනින, මිදුලේ පැදුරු එළාගෙන සරුංගල් බලන, කෙල්ලගේ වයසේම වැඩ කරන දොස්තර නෝනා ගමේ උදවියට මැජික් වෙන්නට ඇත.
ඒත් අවුරුද්ද දෙක යද්දී පොඩ්ඩක් පිස්සු තිබුනාට දොස්තර නෝනාගේ පිස්සුව ආස්‍රය කිරීමෙන් බෝ වන රෝගයක් නොවෙන බව තේරුම් ගත් ගමේ ඇත්තෝ බොහොම කුළුපඟ කම් පෙන්වන්නට පසු බට වුනේ නැත.
ඉස්පිරිතාලෙට ගෙදර හිට විනාඩි පහක දුර ය.බට්ටිගෙන් ගැලවී ගන්නට විනාඩි කෙලකෝටියකුත් මදිය.අතින් කටින් බඩු මුට්ටුත් එල්ලාගෙන වෙල උඩින් වැටුනු පාර දිගේ මීටර් සීය දුවන දොස්තර නෝනාට ගුඩ් මෝනින් කියනා මාර්ග බාධක දුසිම් දෙක තුනක් ය.කොයි වෙලේ පාරට බැස්සත් කුනු කරත්තේ හාදයා ගේ හිට බස් ඩ්‍රයිවර් මහත්තුරු,කඩ මුදලාලි ලා හැමෝටමත් වචනයක් දෙකක් විසි කර විරිත්තා යන එක දොස්තර නෝනා ගේ පුරුද්ද ය.
කරවනැල්ල හරිම දුප්පත් ටවුමක් ය.ටවුම කිව්වාට ඇත්තේ ඉස්පිරිතාලෙ ත් කඩ දෙක තුනකුත් බස් නැවතුමත් ය.
කාඩ් ගිල සල්ලි දෙන මැශිමක්වත් ඇත්තේ අල්ලපු ටවුම රුවන්වැල්ලේය .නෝ ලිමිට්,ෆැශන් බග් පැත්ත පලාතක නැත.පීසා හට් එකක් ඇත්තේ පැය තුන්කාලක දුර අවිස්සාවේල්ලේ ය.ඉතින් මේ දුප්පත්ම දුප්පත් ටවුමක් ය .
කරවනැල්ලට තියෙන්නේ මනුස්සකම විතරය. රෑ රුවන්වැල්ලේ බස් නැතුව වේලෙන වෙලාවට ගෙදරටම ගෙනත් දමා සල්ලි නොගෙනම යන ත්‍රීවීලර් මල්ලි ලා ය.අවසිහියෙන් පාන් ගෙඩිය ත්‍රීවීලර් එකේ අත ඇර ආවිට මහ රෑ නැවත ගෙන එන පොඩි කෙල්ලට අම්මාටත් වැඩිය විශ්වාසවන්ත ආප්ප කඩේ ශෙල්ටන් මාමා ය.එලවලු මෙලෝ අලයක් තෝරන්නට නොදන්නා දොස්තර නෝනාට එලවලු ටික තෝරා දී ගිනි අව්වේ පාරට පැන ත්‍රීවීලරයකුත් හොයා ගෙනවිත් බඩු ටික පටවා පරිස්සමට ගෙනියන්නට උපදෙස් දෙන එලවලු කඩේ බාප්පාය.
"ඉස්සර නම් ඩොක්‍ටර් කීය කීය හරි එකතු කරනවා.දැන් කරන්නෙම සල්ලි ගන්න එක"කියමින් ගතු කියන කෑමක් බීමක් ලැබුනාම එනතුරු පංගුව ඉතුරු කරගෙන ඉන්න බැංකුවේ සිකුරුටි මහතා ය.එක දවසක සිනාවෙන් බෙහෙත් දුන්නාට ජීවිත කාලයම දුටු තැන සිනා වෙන් සලකන අත්තම්මලා ය.
පොඩි කෙල්ලගේ හෙට තියෙන්නේ කරවනැල්ලේ නොවේ ය.ඉතින් පොඩි කෙල්ලත් අම්මාත් අප්පච්චිත් එක වහලක් යටට වෙන්නට කරවනැල්ලට සමුදෙන්නටම වේ ය.
අලුත් ගෙදර ඉඩ කඩ ඕසෙට ය.ඒ මදිවාට කෙල්ලට මිටින් මුදා හැර දුවන්නට පනින්නට මිදුල් රාජයෙක් ය.කරවනැල්ලේදී ඈතින් අත වනා ගෙන ගිය අහස් යන්තර දැන් අත ළගින් යන නිසාවෙන් පොඩි කෙල්ල පස් වනක් ප්‍රීතියෙන් ය.වටපිටාවේ ඇත්තන්ගේ ජීවිත ඒ ඇත්තන්ගේ තාප්ප ඇතුලේ ය.අපි අපේ තාප්පය ඇතුලේ ය. ෆුඩ් සිටි,බැංකු,කඩ සාප්පු අතේ දුරින් ය.
ඉතින් ඇත්තෙන්ම අලුත් ජීවිතේ මනරම් ය.
ඒත් ඉඳ හිට කරවනැල්ලේ මනුස්සකම දොස්තර නෝනාගේ හිත කොනිති ගහනවා ය.
හිතේ දුකට
එතකොට
කවි කියවෙනවා........ය
කසාද බැන්දාට පස්සෙන් පහු හා හා පුරා කියා අලුත් ගෙදරකට ගියේ කරවනැල්ලේ දී ය.මාස නවයක් පිරුනු බට්ටි එතකොට යන්තම් දණ ගානවා ද කොහෙද ය.එක ගෙවල් පේලියට තිබුණු ගෙවල් තුනක මැද ගෙදර අපි ය.ගෙවල් තුනේම ඇත්තන්ට එක පොදු මිදුලක් ය.වෙලාවකට ඇණයක් කියා හිතුනත් ඒ හිතවත් කමේත් අපූරු රහක් නොතිබ්බා නොවේ. හදිස්සියට පැනඩෝල් දෙකක්,පොල් බෑයක් හුවමාරු කරගන්නට,තසිම් පොඩ්ඩක අරුමෝසම් කෑම බෙදා ගන්නට, රෑට අනවසරයෙන් ගෙට එන පලා පෙත්තන්,ඇටිකිත්තන් එලවාගන්නට විදේශාධාර ඕනෑ වන විට මේ අසල් වැසි සමාගම් කදිම ආයෝජනයක් ය.
පොඩි සිමෙන්ති වැටකිනුත් පිටිපස්සෙන් පස් බැම්මකිනුත් ගේ මායිම් ය.උස් ගොඩැල්ලක පිහිටි නිසාවෙන් වටපිටාවම අපිටත් අපිට වට පිටාවත් හුරුපුරුදු දසුන් මය. සමහරවිට පොඩි කෙල්ල කරේ තියාගෙන පාරේ යන,කෙල්ලත් එක්ක පාරේ මඩවලවල් වල පනින, මිදුලේ පැදුරු එළාගෙන සරුංගල් බලන, කෙල්ලගේ වයසේම වැඩ කරන දොස්තර නෝනා ගමේ උදවියට මැජික් වෙන්නට ඇත.
ඒත් අවුරුද්ද දෙක යද්දී පොඩ්ඩක් පිස්සු තිබුනාට දොස්තර නෝනාගේ පිස්සුව ආස්‍රය කිරීමෙන් බෝ වන රෝගයක් නොවෙන බව තේරුම් ගත් ගමේ ඇත්තෝ බොහොම කුළුපඟ කම් පෙන්වන්නට පසු බට වුනේ නැත.
ඉස්පිරිතාලෙට ගෙදර හිට විනාඩි පහක දුර ය.බට්ටිගෙන් ගැලවී ගන්නට විනාඩි කෙලකෝටියකුත් මදිය.අතින් කටින් බඩු මුට්ටුත් එල්ලාගෙන වෙල උඩින් වැටුනු පාර දිගේ මීටර් සීය දුවන දොස්තර නෝනාට ගුඩ් මෝනින් කියනා මාර්ග බාධක දුසිම් දෙක තුනක් ය.කොයි වෙලේ පාරට බැස්සත් කුනු කරත්තේ හාදයා ගේ හිට බස් ඩ්‍රයිවර් මහත්තුරු,කඩ මුදලාලි ලා හැමෝටමත් වචනයක් දෙකක් විසි කර විරිත්තා යන එක දොස්තර නෝනා ගේ පුරුද්ද ය.
කරවනැල්ල හරිම දුප්පත් ටවුමක් ය.ටවුම කිව්වාට ඇත්තේ ඉස්පිරිතාලෙ ත් කඩ දෙක තුනකුත් බස් නැවතුමත් ය.
කාඩ් ගිල සල්ලි දෙන මැශිමක්වත් ඇත්තේ අල්ලපු ටවුම රුවන්වැල්ලේය .නෝ ලිමිට්,ෆැශන් බග් පැත්ත පලාතක නැත.පීසා හට් එකක් ඇත්තේ පැය තුන්කාලක දුර අවිස්සාවේල්ලේ ය.ඉතින් මේ දුප්පත්ම දුප්පත් ටවුමක් ය .
කරවනැල්ලට තියෙන්නේ මනුස්සකම විතරය. රෑ රුවන්වැල්ලේ බස් නැතුව වේලෙන වෙලාවට ගෙදරටම ගෙනත් දමා සල්ලි නොගෙනම යන ත්‍රීවීලර් මල්ලි ලා ය.අවසිහියෙන් පාන් ගෙඩිය ත්‍රීවීලර් එකේ අත ඇර ආවිට මහ රෑ නැවත ගෙන එන පොඩි කෙල්ලට අම්මාටත් වැඩිය විශ්වාසවන්ත ආප්ප කඩේ ශෙල්ටන් මාමා ය.එලවලු මෙලෝ අලයක් තෝරන්නට නොදන්නා දොස්තර නෝනාට එලවලු ටික තෝරා දී ගිනි අව්වේ පාරට පැන ත්‍රීවීලරයකුත් හොයා ගෙනවිත් බඩු ටික පටවා පරිස්සමට ගෙනියන්නට උපදෙස් දෙන එලවලු කඩේ බාප්පාය.
"ඉස්සර නම් ඩොක්‍ටර් කීය කීය හරි එකතු කරනවා.දැන් කරන්නෙම සල්ලි ගන්න එක"කියමින් ගතු කියන කෑමක් බීමක් ලැබුනාම එනතුරු පංගුව ඉතුරු කරගෙන ඉන්න බැංකුවේ සිකුරුටි මහතා ය.එක දවසක සිනාවෙන් බෙහෙත් දුන්නාට ජීවිත කාලයම දුටු තැන සිනා වෙන් සලකන අත්තම්මලා ය.
පොඩි කෙල්ලගේ හෙට තියෙන්නේ කරවනැල්ලේ නොවේ ය.ඉතින් පොඩි කෙල්ලත් අම්මාත් අප්පච්චිත් එක වහලක් යටට වෙන්නට කරවනැල්ලට සමුදෙන්නටම වේ ය.
අලුත් ගෙදර ඉඩ කඩ ඕසෙට ය.ඒ මදිවාට කෙල්ලට මිටින් මුදා හැර දුවන්නට පනින්නට මිදුල් රාජයෙක් ය.කරවනැල්ලේදී ඈතින් අත වනා ගෙන ගිය අහස් යන්තර දැන් අත ළගින් යන නිසාවෙන් පොඩි කෙල්ල පස් වනක් ප්‍රීතියෙන් ය.වටපිටාවේ ඇත්තන්ගේ ජීවිත ඒ ඇත්තන්ගේ තාප්ප ඇතුලේ ය.අපි අපේ තාප්පය ඇතුලේ ය. ෆුඩ් සිටි,බැංකු,කඩ සාප්පු අතේ දුරින් ය.
ඉතින් ඇත්තෙන්ම අලුත් ජීවිතේ මනරම් ය.
ඒත් ඉඳ හිට කරවනැල්ලේ මනුස්සකම දොස්තර නෝනාගේ හිත කොනිති ගහනවා ය.
හිතේ දුකට
එතකොට
කවි කියවෙනවා........ය
++++++++
ReplyDelete