ගඩා ගෙඩි

තාත්තා එක්ක විනාඩි දෙක තුනක් කතාවට වැටුණම රස කතා පොකුරු පිටින් ඔඩොක්කුවේ.

තාත්තගෙ ගම හොරණ ,කුඩා යාල.අපි පොඩි කාලෙ යද්දිත් මහ ගෙදර වටේ තිබුනෙ විසාල වත්තක්.දැන්නම් ඒක නෑ.
මිදුලෙ තිබ්බ ගඩිගුඩා ගහයි මැංගුස් ගහයි නං තාමත් මතකයි මට.
කොහොමත් සීයලා බලන්න් එහේ ගියාම අනිත් උදවිය ගෙට ගොඩවෙද්දි මම ගොඩ වුනේ ඉස්සරහ මිදුලේ ජම්බු ගහට(දැන් එනවා නෙවෙයි කට කැඩිච්චි කතා කියන්.)

තාත්තගෙ ගොඩක් කතාවල ගඩිගුඩා ගහයි මැංගුස් ගහයි හිටියා.තව ඇඹිල්ල, කිරිල්ල, කටු ආතා, මාදං ඔය වාගෙ තාත්තගෙ කතාවලින් විතරක් රහ බලපු කැලෑ ගෙඩි අටෝරාසියයි.

මාතර ගෙදර මිදුලෙ චෙරි ගහකුයි ඇඹරැල්ලා ගහකුයි තිබුනා.ඉදුනම කියුටෙක්ස් රහක් ආපු චෙරිවලට මගේ ලොකු කැමැත්තක් නොතිබ්බට මගේ එක්ක වැටිලා හිටපු කොලු නඩේනං අපේ ගෙදර එන එන පාරට චෙරි ගහ හිස් කෙරුවා.

අලුත් ගෙදර මල් පැලයක් වවාගන්නත් අහිංසක මට අමාරු එකේ පලතුරු පැලයක් වවාගන්නවා කියන එක නං හීනයක් තමා ඉතින්.

අමාරුවෙන් හරි වවාගත්තත් ඉතින් ගෙඩි හැදෙන කාලයක් වෙද්දි අපි වෙන ගෙදරකට ,පියාඹයිද  කවුදෑ දන්නෙ.

ගහේ හැදිලා ඉඳිච්චි ගෙඩියක් ගහට ගොඩවෙලා කඩාගන්න පාඩම බට්ටිට උගන්නගන්න බැරි වෙයිද කියලා  සැරෙන් සැරේ හිත  වද වෙන්නෙ ඔය අස්සෙ.

කාර්ගීල්ස් ,කීල්ස් ආපිකෝ සාප්පු වල රටින් ගෙනා  අපූරු පෙනුමට ඉන්න මිස් ඇපල්ලා, මිස්  ඔරේන්ජ් ලා, ස්ට්‍රෝබෙරි බබාලා  බලං ඉන්නෙ හිනා වෙවී.

ගමනක් යන්න එලියට බැස්සම පාර දිගට තියෙන්නෙ ළඟදි දවසක සංකල්ප අයියගෙ  පෝස්ට් එහෙකත් මුණ ගැහිච්ච මිහින්තලේ රස අඹ, ඇට නැති රස මිදි එහෙම.
ඉරිදා පොළ පැත්තෙ එහෙම ගියා නම් කොමඩු, දිවුල්, කෙසෙල් වෙලාවකට උක් දන්ඩක් එහෙමත් ගෙනාවැහැකි.
හැමදාම නැතත් ඒ ගොල්ලොන්ගෙ කාලෙට නුවර පාර දෙපැත්තෙන් අන්නාසිවතීලා, රඹුටන් අප්පුලා, කන්න කැමති ඇත්තන්ට දූරියන් වාහෙලා එහෙමත් මුණ ගැහෙන්නත් ලොකු අමාරුවක් තාම නැහැලු.

කැලේට කොලේට හැදෙන මාදංලා බෝවිටියලා, ඇඹිල්ලලා කිරිල්ලලා නං එහෙම මුණ ගැහෙන එකත් දැන් කළුනික හොයනවා වගේ ලු.

අම්මාට වගේම බට්ටිටත් ඒවා රහ බලන්න වෙන්නේ සීයාගේ කතා පොකුරු වලින් විතරක් වෙන එකට නම් සෑහෙන හිතට අමාරුය.

මොකදැ කරන්නෙ ඉතින්.

ඉගිලෙන ලියමන් 2018.12.15