Tuesday, December 11, 2018

මගේ දරුපැටව්

රම්‍යලතා දැන් සෑහෙන වෙලාවක් තිස්සේ  සේපාලිකා ගහ යට බංකුවේ වාඩි වෙලා ඉන්නවා.
ඉස්කෝලේ උගන්නන කාලෙ හිටපු යාලුවොන්ගෙන් තාමත් කතා බහ කරන දෙතුන් දෙනෙක් හිටියා.කල්‍යානි ඉන් එකෙකෙනෙක්.
අමරෙ ගෙ මරණෙ ගැන පණිවිඩේ දුන්නෙ කළ්‍යානි.
රම්‍යලතා ගෙ පවුලෙ පස් දෙනයි.අයියලා දෙන්නයි රම්‍යලතායි නංගියි මල්ලියි.
රම්‍යලතා ගෙ අම්මා  සෑහෙන ආසාවකින් හිටියලු ගෑනු දරුවෙක් ට.ඒත් අයියලා දෙන්න හම්බුනාට පස්සෙ අවුරුදු පහක්ම රම්‍යලතාලගෙ අම්මට ආයෙ දරුවෙක් බඩට එන්නෙ නෑ.අවුරුද්දක් වයස රම්‍යලතාව අරන් හදාගෙන තියෙන්නෙ ඒ පාර.රම්‍යලතා ගෙ ඇත්ත අම්මා තාත්තා කවුද කියලා රම්‍යලතා ඇහුවෙත් නෑ අම්මලා කිව්වෙත් නෑ.
රම්‍යලතාට අවුරුද්දක් වෙද්දී මෙන්න නංගි පුණ්‍යා ආපි.ඊටත් පස්සෙන් බාල මල්ලි අබේපාල.
රම්‍යලතා අරං හදාගත්තා කියලා අම්මලා කවදාවත් වෙනස්කමක් කරලා නෑ.ඒත් නැත්තෙමත් නෑ කියලත් වෙලාවකට රම්‍යලතාට හිතුණා.පුණ්‍යා ට වඩා රම්‍යලතා ට
වැඩ රාජකාරි පැවරෙන කොට රම්‍යලතාට වඩා පුණ්‍යා ට ආදරේ පෙන්නිලි වැඩි වෙනකොට ඔය විදිහෙ සිතුවිල්ලක් හීනියට රම්‍යලතාගෙ හිත කොනහන්න ගත්ත වෙලාවල් තිබුණා.
ඒත් රම්‍යලතා ඒ ගැන වැඩිය හිතන්න ගියෙ නෑ.කන්න අඳින්න ඉන්න තැනක්, ඉස්කෝලෙ යන්න විදිහක් රම්‍යලතාට තිබුණනෙ .රම්‍යලතාට ඒ හොඳටම ඇති.
අබේපාල මලයා අතුරුදහන් වුනේ ජේවීපී කලබල කාලෙ.උන්දැ ආපහු එයි කියලා බලාගෙන ඉඳලා හිතේ අමාරුවෙන් ම අම්මත් යන්න ගියා.හැමදේම අම්මත් එක්ක එකටම කරපු තාත්තා පපුව අල්ලගන බිම වැටුනෙ අම්මගෙ හත්දවසෙ  දානෙ දවසෙ.
ලොකු අයියා එතකොට හිටියෙ දොස්‍තර විභාගෙ පාස් වෙලා පිටරට ගිහින් .සුද්දියෙක්වත් බැඳගත්තහම ලොකු අයියා ආයෙ නොඑන වග රම්‍යලතාට තේරුණා.
මද්දු අයියා පොඩි කාලෙ ඉඳන්ම උවමනාවෙන් හිටියෙ මහණ වෙන්න.අම්මා නැති උණායින් පස්සෙ තවත් ඒ පැත්තටම බර වෙච්චි මද්දුට  අන්තිමේදි එයාගෙ කැමැත්ත  කරගන්න කාගෙත් කැමැත්ත හම්බුනා.
පුණ්‍යා ......
මොකද්දෝ හේතුවකට පුණ්‍යාට රම්‍යලතා හිතට අල්ලන්නෙම නැතුව තිබුනා.පොඩි කාලෙ පොඩි කමට ඇතිවෙච්ච් ආරෝවක් කියල හිතුනත් කරදඬු උස් මහත් වුනාට පස්සෙත් මේ හිත් අමනාපෙ නම් ඉවර නෙවෙන විත්තියයි රම්‍යලතාට තේරුං ගියෙ.
රම්‍යලතා ගෙ ඇඟේ දුවන්නෙ පුණ්‍යාලගේ ඇඟේ දුවන ලේ නෙවෙන විත්තිය ඉඩ ලැබෙන හැම තත්පරේකම මතක් කර කර පුණ්‍යා රම්‍යලතාගෙ හිත පහුරු ගෑවා.
කන්තෝරුවේ වැඩකරපු සමරජීවව පුණ්‍යා කසාද බැන්දේ තනි කැමැත්තට.කොහොමත් රම්‍යලතා ගෙ කැමැත්තෙන් පුණ්‍යාට වැඩක් තිබුනෙ නෑ.
රම්‍යලතා එතකොට හිටියෙ ගුරු විද්‍යාලෙන් පිට වෙච්ච් ගමන්. පළවෙනි පත්වීම හම්බෙන්නෙ මැදවච්චිය පැත්තෙ බොහෝම පොඩි ඉස්කෝලෙකට .පුණ්‍යා එක්ක ගෙදර ඉන්නවට  වඩා ඒක හොඳ වෙයි කියලා රම්‍යලතාට හිතුනා.කොහොමත් සමරජීවගේ ඇස් පුණ්‍යා පහු කරගෙන ඇවිත් රම්‍යලතා වටේ කැරකෙන එකත් රම්‍යලතා ට ඇල්ලුවෙ නෑ.
අමරෙව ඉස්සිසෙල්ලාම දැක්ක දවස රම්‍යලතාට තාමත් අද ඊයෙ වගේ මතකයි.රම්‍යලතා සිංහල ඉගැන්නුවෙ පොඩි පන්තිවලට.අමරෙ ඉගැන්නුවෙ ඉංග්‍රීසි.වේලක් ඇර වෙලක් කාලා ඉස්කෝලෙ එන පොඩි එවුන්ට අලුත් සර් උගන්නන්න හදපු  අප්‍රභංශ බාසාවනං දිරෙව්වෙම නෑ.
ඒත් අමරෙ නෙවෙයි උත්සාහෙ අත ඇරියෙ.
රම්‍යලතා කැමතිම අමරෙගෙ ඕං ඔය ගතියට.
පොඩි කාලෙ දබරෙකට ගිහින්   ගුටි ඇනගෙන පැත්තකට ඇද වුන නාහෙටත් රම්‍යලතා ආසයි.තව හිනා වෙද්දි පුංචි වෙන ඇස්.කොච්චර පීරුවත් එක විනාඩියෙන් අවුල්වෙලා යන කොන්ඩෙ.
අමරෙගෙ හිනා වෙන ඇස් සැරෙන් සැරේ තමන් පස්සෙන් දුවන බව රම්‍යලතාට තේරුණේ අලුත් ඉස්කෝලෙට ඇවිදින් සතියක් යන්නත් කලින්.
ඒත් සමරජීවගෙ ඇස් වගේ ඒ ඇස් රම්‍යලතා ගෙ හිත බය කළේ නෑ.
පුණ්‍යා ට කුලුදුලේ හම්බුනේ නිඹුල්ලු ජෝඩුවක්.උදව්වට රම්‍යලතා සති දෙකක් එහේ ගිහින් නැවතුනා.
ළමයි හදන්නත් වාසනාව තියෙන්න ඕනෙ බවත් හැමෝටම ඒ පින නැති බවත් පුණ්‍යා ආයෙ ආයෙ මතුරද්දි රම්‍යලතා ඒවා නෑහුණ ගානට ඉඳගෙන  පොඩිත්තන්ගෙ කැතකුණු අතගෑවා.රෑ වෙද්දි හැමදාම මතක ඇතුව කාමරේ දොර ඇතුලෙන් අගුල් දා ගත්තා.
ඉස්කෝලෙ නිවාඩුවට ගමේ ගිහින් එද්දි අමරෙ රම්‍යලතාට වෙනම කැවිලි පාර්සලයක් ගෙනාවා.කල්‍යානිලා ඉන්දුමතීලා රම්‍යලතාට මුලු දවසම විහිලු කළා.විවේක වෙලාවට අමරෙයි රම්‍යලතායි ගුරු කාමරේ මේසෙ දෙපැත්තෙ ඉඳගෙන රටේ ලෝකෙ දේවල් ගැනත් ඉඳහිට ගෙවල් දොරවල්වල විස්තරත් කතා බහ කළා.
ජීවිතේ පළවෙනි පාරට රම්‍යලතා ගෙ හිත ආදරේ හොයාගෙන පියාඹන්න ගත්තා.
නිඹුල්ලු ට අවුරුද්දක් යන්නත් කලියෙන් පුණ්‍යා තව දුවක් වැදුවා.සුපුරුදු පරිදි රම්‍යලතා ගෙදර  ගිහින් ආවා.
අමරෙගෙ ගෙදර හිටියෙ අම්මයි නංගියි විතරයි.අම්මට සෑහෙන වයස නිසා ඇස් පියවෙන්න කලින් අමරෙගෙත් නංගිගෙත් කටයුතු එකලාසයක් කරන්න ඕනෙ කියන බර ඒ අම්මගෙ හිත පිරෙන්න තිබුණෙ.
ලොකුවට මඟුල් ගෙවල් ගන්න ආසාවක් රම්‍යලතාට තිබුණෙ නෑ.පොතේ අස්සන් කරලා එක වහලක් යටට වෙන්න අමරෙගෙ අකමැත්තක් තිබ්බෙත් නෑ.
තව බඩ ගෙඩියකුත් උස්සාගෙන වැලහින්නක් වගේ කඳුලු පෙරාගෙන හවස් වරුවක පුණ්‍යා ගුරු නිවාසෙට ආවෙ ඔය කතා බහ වෙන කාලෙ දවසක.
සමරජීව කලින් කසාද බැඳපු හාදයෙක්.කන්තෝරුවෙත් වටපිටාවෙත් සෑහෙන මිනිස්සුගෙ සල්ලිත් අරගෙනයි සමරජීව නිදි පැදුරටත් නොකියා මාරු වෙන්නෙ.
බොහොම අමාරුවෙන් මාරුවක් හදාගෙන රම්‍යලතා ගමට එනවා.මාස අටක බඩගෙඩියකුත් තව පොඩි උන් තුන් දෙනෙකුත් එක්ක පුණ්‍යාට උදව් ඕනෑ විත්තිය රම්‍යලතාට තේරෙනවා.
ඒත් හැමතිස්සෙම අමරෙ මතක් කර කර හූල්ලන හිතට ඒවා තේරෙන්නෙ නෑ.අමරෙව දකින එක සති අන්තේ පැය දෙක තුනකට සීමා වෙනවා.ඉස්සර වගේ  රම්‍යලතා ගේ හිත කොනිත්තන්න වත් බැරි ගානට කඩා වැටුණු පුණ්‍යයි පොඩි වුන් තුන්දෙනෙකුයි ඉස්කෝලෙ රස්සාවයි අස්සෙ රම්‍යලතා ගේ ජීව්තේ කැරකෙනවා.
පුණ්‍යා යන්න යන්නෙ රම්‍යලතාට වත් අලුත් උපන් පොඩි එකාට වත් යන්නම් කියන්නෙ නැතුව.ළඟ ළඟ  මේ විදිහේ දරු උපත්වලට ඔරොත්තු දෙන සීමාවෙ රතු ඉර පැනලා පුණ්‍යාගෙ පණ කෙන්ද සරීර කූඩුව අතෑරලා යන්න යද්දි පොඩි උන් හතරක් එක්ක රම්‍යලතා අතරමං වෙනවා.
අමරෙ ඇත්තටම හරිම හොඳ මනුස්සයෙක් .කිසිම වෙලාවක පොඩි එවුන්ව අත ඇරලා තමන්ව තෝරගන්න කියලා එක ඇහිපිල්ලමකින්වත් ඉඟිකරේ අමරෙ නෙවෙයි.
සුපුරුදු විදිහටම සති අන්තෙට අමරෙ රම්‍යලතා බලන්න ආවා.
ආරාධනා නැතිවම රම්‍යලතාට පොඩි එවුන් තුන් දෙනෙක්ටයි අම්මව නොදැකපු කිරිකැටියෙක්ටයි වෙන්න සිද්ධ වුනා.රම්‍යලතා ගෙ ඉස්කෝලෙ රස්සාවට තවදුරටත් ජීවිතේ  ඉඩක් ලැබුනෙ නෑ.රට හිටි ලොකු අයියා නොවැරදීම මාසෙ ගානෙ වියදමට සල්ලි කීයක් හරි එව්වා.අස්සජි හාමුදුරුවොත් සැරෙන් සැරේ වැඩම කළා.ඒත්  පොඩි ජීවිතවල වගකීම බාරගන්න ඒ උදවියට ඉස්පාසුවක් තිබුනෙ නෑ
එහා ගෙදර කාන්ති අක්කා උදව් කළ හින්දාම හොඳයි.නැත්නම් රම්‍යලතාට ළමයි හදලා පුරුද්දක් තිබ්බෙ නෑනෙ.
අමරෙගෙ නංගි බලන්න මනමාලයො තුන් හතර දෙනෙක්ම ආවා.අමරෙ සති අන්තෙට දුර කතර ගෙවාගෙන රම්‍යලතා බලන්න ආවා.මේ ඔක්කොම ගිනි විජ්ජුම්බර අස්සෙ බාලයාට අවුරුද්දකුත් ලැබුවා.
සමහරවිට රම්‍යලතා ගත්තු තීරනේ වැරදි වෙන්න ඇති.ඉස්කෝලෙ පොඩි එවුන්ටත් තමන්ගෙ ළමයින්ට වගේම සලකපු අමරෙ  රම්‍යලතා එක්කම රම්‍යලතා නංගිගෙ ළමයින්වත්  භාර ගන්න අදිමදි කරයි කියලා හිතන්න අමාරුයි .
ඒත් ළමයි හතරදෙනෙකුත් එක්ක අමරෙගෙ කරේ එල්ලෙන එක අමරෙට කරන අසාධාරණයක් නෙවෙයි ද?
අමරෙ මොකුත් නොකීවත් කාගෙවත් ළමයි හතර දෙනෙක්  ඒ ගෙදර අනිත් උදවිය කොහොම භාර ගනියි ද?අමරෙගෙ නංගිගෙ කසාදෙට රම්‍යලතාලගෙ ජීවිතවල හෙවනැලි  වැටෙයි ද?
ඔන්න ඔය වගේ හේතු අටෝරාසියක් හින්දා රම්‍යලතා අමරෙට ආයෙමත් එහේ එන්න එපා කිව්වා.අමරෙ කොහොමටවත් ඒ තීරණේට කැමති වුනේ නෑ.
ඒත් රම්‍යලතා ගේ තීරණේ කොහොමටවත් වෙනස් වුනේ නෑ.
අමරෙව හිතේ අග්ගිස්සටම තල්ලු  කරලා දාලා රම්‍යලතා පොඩි වුන් එක්ක ඔට්ටු වෙන්න ගත්තා.දරු නැලවිලි, තරවටු කෙරිලි,බෙහෙත් විදිලි බෙහෙත් පෙවිලි,පියවර තැබිලි,අකුරු කියවිලි අස්සේ ජීවිතේ හැල්මේ දුවගෙන ගියා.අමාරුම හරිය තියෙන්නෙ ළමයි පොඩි කාලෙය කියලා හිතාන  උන් හීනෙන් රම්‍යලතා ගැස්සිලා ඇහැරුනා.මොන්ටිසෝරි ,ඉස්කෝල අමතර පන්ති, ගෙදර වැඩ,විභාග, ස්පෝර්ට්මීට් අස්සේ ජීවිතේ දුවන වේගෙ හිතාගන්නත් බැරි වුනා.පොත් අස්සෙ දැවටිච්ච් සෙනෙහෙ කොළ ,දබර මැද්දෙන් පිපිරිච්චි තොල්, නහයෙන් ඇඬිලි ඇත්තටම ඇඬිලි, කොටහළු මගුල්  රම්‍යලතාගෙ හිත නොසෑහෙන තිගැස්සුවා.
මොන මගුලකට මේ වගකීම් පොට්ටැන්නට කරගැහුවාද කියලා රම්‍යලතා හිතුවෙ සැරය්ක් දෙසැරයක් නෙවෙයි.
අමරෙ පෙළවහක් කරගත් ආරංචියත් ගෙනාවෙ කල්‍යානිම තමයි.එතකොට බාලයා පහේ පන්තියෙ.
දුකක් දැනුන්නැති වෙන්න රම්‍යලතාගෙ හිත යකඩෙන් හදලා යැ.ඒත් මෙච්චර කාලයක් තනිකඩව හිටි අමරෙ දැන් තනි නෑනෙ කියලා රම්‍යලතා හිත හදා ගත්තා.
නිඹුල්ලු ජෝඩුව පළවෙනි පාරෙන්ම උසස්පෙළ ගොඩ දාගත්තා.ඒ දෙන්නා කැම්පස් ගිහින් අවුරුද්දකින් මද්දුමීත් ඒ පාරෙම ගියා.
බාලයා කැම්පස් ගියේ නෑ.මිනිහගෙ හීන දිව්වෙ යකඩ ගොඩවල් එක්ක.‍රම්‍යලතා   දෙනියෙ ඉඩම විකුණලා බාලයාට ගැරෙජ් එකක් දාගන්න සල්ලි දුන්නෙ ඒකයි.
ලොකු අය්යා මැරුනෙත් පපුවෙ අමාරුවකින්.අවසාන කටයුතු කෙරුනෙ ඒ රටේමයි.
අස්සජි හාමුදුරුවෝ අපවත් වුනේ ඊට දෑවුරුද්දකට පස්සෙ.ආදාහන උත්සවේට නොසෑහෙන සෙනඟක් ආවා.
එතකොට මද්දුමී කැම්පස් එකේ උගන්නනවා.රම්‍යලතාව කාර් එකෙන් එක්කන් ගියෙ මද්දුමී.
රට යන අත එච්චර හොඳ නෑ ය කියලා ලොකු ජෝඩුවම
ඔස්ට්‍රේලියාවේ පුරවැසිකම අරං ගිහින් දැන් ටික කාලයක්.
මද්දුමී දීග ගියේ නුවරට.දැන් කොලු පැටවු ජෝඩුවක් ම ඉන්නෙ.මාස දෙක තුනකය සැරයක් ඇවිදින් යනවා.
බාලයාට කටයුත්තක් හොයන එක තමයි අමාරුම වැඩේ.නීතිරීති පන්සීයයි.
"මගෙ ඇස් පියවෙන්න කලින් උඹ කසාදයක් කරගන්නෙ නැද්ද කොලූ?"
රම්‍යලතා බාලයාගෙන් අහන්නෙ විහිලුවටම නෙවෙයි.
"ගෑනු නං ඔය ඉන්නෙ ලොකම්මෙ ඕන තරං.මට ඔය ඕනැ එකක් ඔට්ටුයි.මං හොයන්නෙ ලොකම්මට දුවෙක් වගේ සලකන ලේලියෙක්.ඕං එහෙම එකක් හම්බුනාම මම සුටුස් ගාල බඳිනවා"
කොලූ විරිත්තලා මාරු වෙනවා.
සුදු පූස්ට බඩගිනි වෙලා ඇවිත් ඇඟේ එතෙනවා.
හපෙ අප්පේ කළුවරත් වැටීගෙන එනවා.
රම්‍යලතා බංකුවෙන් නැගිටිද්දි එක තැන ඉඳලා කකුලුත් හිරි වැටිලා.
අමරෙගෙ අවසන් කටයුතු සෙනසුරාදා .කොලූ ආවම අහන්න ඕනෙ මළ ගෙදර ගිහින් එන්න.එච්චර දුරක් තනියෙන් ගිහින් එන්න දැන් අමාරුයි.
සුදු පූස් වඩාගෙන රම්‍යලතා ගෙට යනවා



4 comments:

  1. කල්පිතයක්ද ඇත්ත කතාවක්ද? කොහොම වුණත් හරිම බරයි. ලිවිල්ල බොහොම ඉහළයි.

    ReplyDelete
  2. You are so very talented. දොස්තර නෝනාගේ අකුරුවලින් මම වැඩිපුර කියවලා තියෙන්නේ හිනාව වුණත්, මේ සන්වේදී ගැබුර ඊටත් වඩා විශිශ්ඨයි. සුබ පැතුම්!

    ReplyDelete
  3. මොහොතකට කතාව ඇතුලෙම අතරමං වුණා.
    ඇත්තටම ලස්සන කතාවක්

    ReplyDelete