ඇස් වාට්ටු

කොළඹ දුවන්න පටන් අරන් අවුරුද්දකට පොඩ්ඩක් අඩුයි.ඒත් තාම කොළඹ ටවුමයි මායි එච්චරම යාලු නෑ.මහරගමින් 138 ක නැග්ගාම කොළඹින් බහින තැන හොයාගන්න නම් දැන් පුලුවන් .නින්ද ගිහින් හිටියත් හෝල්ට් එක කිට්ටුවෙද්දි කොන්දොස්තර මහත්තයා ගිරිය පුපුපන් බෙරිහන් දෙනවනෙ ටවුන්හෝල් ඇස්වාට්ටුව බහින්ඩ බහින්ඩ....කියලා.

ටවුන් හෝල් එක ගාව බැහැලා ඇස් වාට්ටුවට මෙහායින් හැරිලා දුවද්දි එක ඇහැක් සුදු පාටින් වහගෙන මං වගේම කරකවලා අතෑරලා වාගේ වටපිට බලබලා ඇස් වාට්ටුව හොයං යන ඇත්තො ඉඳ හිට මුණ ගැහෙනවා.

සෞඛ්‍යය අමාත්‍යාංශයට යන්න කොට පාරක් තියෙනවා ඇස් වාට්ටුව මැද්දෙන් .ඕකෙන් යන එනවා මිසක් ඇස් වාට්ටුවෙ ලෙඩ්ඩුන්ගෙ ගැන කතා මං දන්නෙ නෑ.

මේ කතාව කිව්වෙ මේ දවස්වල එහේ ඉන්න මගේ හිතමිතුරු ලේන් මැතිණිය .වට වන්දනාවේ ගියා මදෑ කතාවට යං කො.

දූ පොඩිත්තියෙක්.ලබන අවුරුද්දෙ දෙක වසරට පාස් ලු.
ඉතින් ඇයි ඇස් වාට්ටු ඇවිල්ලා?
පොඩි පොඩි දේවල් පේන්නෙ පැටලිලාලු.ඈත තියෙන මල්වලට කුරුල්ලො කියලා එහෙම රැවටෙන වලු.
පරීක්ෂණ කරලා බලද්දි දෝණිගේ පෙනීම හොඳටම අඩුයි ලු.

හුඟක් වෙලාවට පොඩිත්තන්ගෙ පෙනීමෙ දෝස අහුවෙනවනෙ ඉස්කෝලේ කලු ලෑල්ල පේන්නැති උනාම.
වැඩේ කියන්නෙ බටිත්ති පන්තියෙ ඉන්න හොඳම ළමයෙක්ලු.ඉතින් ටීචර් ආදරේ වැඩි කමට හැමදාම බටිත්තිව තියාගන්නෙ ඉස්සරහම පේළියකලු.

ගෙදරදි ටීවී බලද්දි එහෙම මේක දැක්කෙ නැද්ද කියලා ඩොක්ටර් ඇහුවලු.

කියන දේ අහන්නැතුව ටීවී බලන හින්දා ටීවී එක ගලවලා අයින් කරල තියෙන්නෙ කියල අම්මා කිව්වලු.
බැලින්නං බටිත්ති පොඩි කාලෙ කියන දේ අහන්නැතුව ළඟටම වෙලාලු ටීවී බලලා තියෙන්නෙ.පෙනීම අඩු විත්තිය කියන්න පොඩිත්තිට තේරිලත් නෑ.පොඩිත්තිට තියෙන අවුල ගෙදර අයට තේරිලත් නෑ.

වැඩිහිටි  අපිට අරෙහෙ රිදෙනවා,මෙහේ පුපුරු ගහනවා කියලා අපිට තියෙන අමාරු කියන්න පුලුවන් උනාට පොඩිහිටියන්ට එහෙම අමාරුයි .පොඩිහිටියන් සමහර වෙලාවට තමන්ගේ අමාරුකම් පෙන්නන්නේ ඔන්න ඔය වගේ අපි නොහිතන විදිවලට වෙන්න පුලුවන් කියන එකයි ඔය කතාව අහලා මට හිතුනෙ.

ඉගිලෙන ලියමන් 2018.12.17