පිටින් ඔපේ

Beauty is in the eye of the beholder කියලා කියමනක් තියෙනවනේ. ඔයි කියන විදිහට කෙනෙක්ගේ ලස්සන තීරණය වෙන්නෙ තවකෙනෙක්ට එයා පෙනෙන විදිහට.මට ලස්සනට පෙනෙන කෙනා ඔයාට කැත වෙන්න පුලුවන්.
ඒත් කෙනෙක්ට සාපේක්ශව තව කෙනෙක් ගේ ලස්සන කැත,උස මහත වගේ එකඑක හැඩහුරුකම් මනින එක කොච්චර සුදුසුද මන්දා.

උස,මහත,හමේ පාට,කොන්ඩෙ පාට ඔය වගේ දේවල් ගොඩක් වෙලාවට අපි අම්මගේ බඩේ ඉඳලා එළියට එනකොට තීන්දු වෙලා අහවර වුණු ජාති.දැන් නම් ඉතින් ගෑනු පිරිමි ගතිය පවා වෙනස් කරන්න තාක්ශනේ දියුණු වුණාට ඉස්සර කාලෙනම් ඉපදුණු හැටි වෙනස් කරන්න බැහැනේ.ඉපදිච්ච ගමන් පොඩි එවුන්ට ඔය කියන හමේ පාට කොන්ඩෙ පාට මහතද කෙට්ටුද ඔය කියන මළවිකාර එකක් වත් ගානක් නෑ.ඒත් ඒ පොඩි එවුන් කර දඩු උස් මහත් වෙනකොට බහුතරයක් තමන් ලබා උපන් හැටිය ගැන ඉන්නෙ හීනමානෙකින්.කොහේ හරි තියෙන පලුද්දක් ගැන හරි නැති පලුද්දක් මවාගෙන හරි අපේ එවුන් හූල්ලනවා.

හිස් කරදහි වගේ තියෙන පොඩි හිත් වල අජූත පාටින් බලි අඳින්නෙ ගොඩක් වෙලාවට වැඩිහිටියොමයි.
"මේ ළමයා කොහෙන් කලු පාට වුණා ද මන්දා,අපේ පවුලෙ කවුරුත් ඔය පාට නෑනෙ."
"නංගි නම් ඔයා වගේ නෑ සුදුයි"
"බත් කෑවෙ නැත්නම් හැමදාම ඔහොම ඉරට්ට වගේ කෙට්ටුවට ඉඳියි"
හොඳ හිතින් හරි නැතා හරි ඔය වගේ වචන වලින් පොඩි එවුන් ට තමන් ගැන ඇතිවෙන්නෙ හීන මානයක්.හමේ අඳුරු පාට පොඩි එකෙක් ට ඌ කැතයි කියලා හිත කඩන එකත් වැරදියි,සුදුයි කියලා බොරු කියලා රවට්ටන එකත් වැරදියි මගෙ හිතේ.හොඳම දේ තමන්ගේ අවපැහැය පිලි ගන්නත් ඒක ගැන හිතලා වද නොවෙන්නත්,කට පියා ගෙන ඉන්නම බැරි එවුන් පොඩි එකාගෙ හිත කඩන්න හදනවනම් ඒකට මුහුණ දෙන හැටියි පොඩි කාලෙ ඉඳලම පුරුදු කරවන එක.

තරුණ වයසට එනකොට වැඩි හරියක් ගෑනු දරුවොන්ට ඕන වෙන්නෙ ඉඟ සුඟ මිටින් ගන්ට පුලුවන් ෆෙයාර් ඇන් ලව්ලි ඇඩ් එකේ වගේ ඇගක් හදා ගන්න.උන් නොකා නොබී ඒකට දත කද්දි ඉලන්දාරි ටික සික්ස් පැක් මේන්ටේන් කරගන්න ජිම් බඩගගා යකඩ කනවා.මොකද ට්වී එකේ,ෆිල්ම් වල,කතා පොත් වල ,වෙන එකක් තියා ඇඩ් එකක් ගත්තත් අයිඩියල් බොඩි ෆිගර් එක විදිහට පෙන්නන්නේ එහෙම ඇඟවල්. ඒත් ඇත්ත කාරනේ හැමෝටම අයිශ්චර්යා රායිලා වත් බ්‍රැඩ් පිට් ලා වත් වෙන්න බෑ.අමාරුවෙන් එහෙම වෙන්න දගලන එකටත් වැඩිය ගැටලුව එහෙම නොවෙන හැමෝම අසාර්තකයි කියලා හිතන උසුලු විසුලු කරන සමාජෙක අපි ඉන්න එක.ඉස්කෝලෙ පන්ති වල  තමන් මහත හින්දා විහිලුවට ලක්වෙච්චි නැත්නම් අනිත් අයට වඩා අසාමාන්‍ය විදිහට උස් වුනු හෝ මිටි වුනු නිසා බයිට් වෙච්චි ළමයි කොච්චර ඉන්න ඇත් ද? ඒ ළමයි වැඩිහිටියො වෙන්නෙත් ඒ තැලිච්ච හිත් එක්ක.උන් ගේ හිත් කෙලවරවල් වල සමාජෙත් එක්ක තරහවල් කැකෑරෙන එක අහන්න දෙයක් ද?
ගේ දොර ඉඩකඩම් හොඳ රස්සාවක් ඔය ඔක්කොම තිබිලත් තාමත් මංගල යෝජනාවේ මනමාලි සුදුද නැත් ද කොන්ඩෙ දිගද කියලා හොයන අපේ රටේ ,අයිඩියල් අච්චුවෙන් පිට පැනපු එවුන්ගේ හිත් කැඩෙන එක නවත්තන්න තව සෑහෙන කාලයක් යයි.උඩින් ඔපේ යටින් හපේ නොවී පිට පෙනුම කෙසේ වෙතත් ඇතුලාන්තෙ ලස්සන මිනිස්සු ටිකක් එතකොට දකින්න  ලැබෙයි කියලයි මට හිතෙන්නෙ.